استخراج یک یا چند فلز معدنی ناگریز منجر به رها شدن عناصر سنگین با غلظت‌های بسیار کم در محیط‌زیست می‌شود. افزایش غلظت این عناصر به بالای حد استاندارد منجر به خطر افتادن سلامت انسان و دیگر موجودات زنده می‌شود. حال «گیاه پالایی[1]» یکی از روش‌های جذب این عناصر سنگین از اکوسیستم و کاهش خطرهای ناشی از پراکندگی آن‌هاست. در این مقاله مروری خواهیم داشت بر نمونه‌های گیاه پالایی در ایران.
گسترش عملیات معدنکاری تغییر در محیط‌زیست منطقه میزبان و گاها تخریب محیط‌زیست را به‌دنبال دارد. این تغییرات که نابودی گونه‌های بومی منطقه معدنی را در پی دارند، اگر ترمیم نشده و یا به‌نوعی بهبود پیدا نکنند منجر به اثرات منفی و جبران‌ناپذیری خواهند شد. از این‌رو در عصر حاضر بازسازی معدن و بازگردانی فضای سبز در لیست نخست برنامه یک فعالیت معدنی قرار گرفته است. در مقاله حاضر به مفهوم و رویکردهای بازسازی و اهمیت توجه به گونه‌های بومی می‌پردازیم.
شركت «پایش معدن هوشمند پاسارگاد» در راستای پایش و کنترل هوشمند فعالیت‌های مختلف معدنکاری با هدف افزایش ایمنی، کاهش هزینه‌های عملیاتی و مصرف انرژی، افزایش تولید و بهره‌وری، انتقال تكنولوژي و دانش فني روز دنيا به معادن كشور عزيزمان ایران و با هدف جهانی کردن استانداردهای معدنکاری کشور، وارد اين عرصه شده است.
