سال 2020 با تهدید سلامت جوامع آغاز شد و برای حفظ بقا خود به قرنطینه و رکود روی آورد. این مسئله منجر شد که بسیاری از صنایع به وادی تعطیلی‌ها قدم بگذارند و چرخه تولید نیز از حالت تعادل خود خارج شود. در این بین صنایع معدنی به‌عنوان رکن مهمی در زنجیره تامین متحمل افت تولید و ارزش سهام خود شدند. به‌طوری‌که کشورهای بزرگ تولیدکننده مواد معدنی نظیر امریکا بیشترین کاهش فعالیت معدنی در سه دهه اخیر را تجربه کردند. با این‌حال کرونا فرصت‌های دیگری همچون تسریع ورود فناوری‌ها را پیش‌روی صنایع معدنی قرار داد. در مقاله پیش‌رو مروری بر اثرهای تولیدی، اقتصادی و توسعه‌ای کرونا بر صنایع معدنی خواهیم داشت.

هر فرد در یک زندگی استاندارد به 1400 تن مواد معدنی، فلزات و سوخت نیاز دارد که 15 تن آن را فلزات پایه تشکیل می‌دهد. این نیاز جهانی این مطلب را اثبات می­کند که صنعت معدن یکی از محرک های مهم در اقتصاد جهانی و یک جایگاه اولیه در زنجیره تامین منابع مورد نياز بسياري از صنايع می­باشد. این صنعت نقش مهم و کلیدی در توسعه اقتصادی بسیاری از کشورها دارد و می­تواند در افزايش توليد ناخالص ملي و سرانه درآمد يك كشور، خودكفايي صنعتي و ايجاد اشتغال نقش به­سزايي را ایفا کند. از نظر تاریخی این مورد در بسیاری از مناطق توسعه یافته جهان اتفاق افتاده است. اگرچه توسعه مواد معدنی عامل مهمی برای رشد اقتصادی است، اما اگر با برنامه ریزی دقیق و مدون انجام شود، می­تواند عامل توسعه دهنده رشد اجتماعی در کشورهای در حال توسعه نیز باشد.