زمانی که در مورد سختی مشاغل مختلف صحبت می‌شود معمولا معدنکاری به‌عنوان معیاری برای ارزیابی سختی کار قلمداد می‌گردد. این موضوع که به سخت‌ترین شغل دنیا به‌عنوان حرفه‌ای مردانه نگاه شود وخانم‌ها کمتر از صنایع دیگر در آن فعال باشند، عجیب نیست. چرا که حتی اگر نگاه جنسیتی هم به این موضوع وجود نداشته باشد؛ این کار از نظر شرایط فیزیکی محل اشتغال دشوار است. هر چند این مشکل در کشورهایی که از تکنولوژی و فناوری‌های روز استفاده می‌کنند؛ با مکانیزه شدن و کمتر شدن نیروی انسانی فعال در معادن؛ کمتر اهمیت دارد.
فرای سختی حضور فیزیکی در معادن، در معدنکاری و صنایع معدنی فرصت‌های بسیاری وجود دارد که حضور خانم‌ها می‌تواند به موفقیت پروژه‌ها کمک کند. در همین راستا به‌کارگیری زنان در کارهایی که همخوانی بیشتری با توانمندی‌هایشان دارد، می‌تواند راهگشا باشد. دقت و ظرافت بالای خانم‌ها، قدرت تصمیم گیری و مدیریت خانم ها در شاخه‌هایی از معدنکاری از قبیل مدیریت، طراحی معدن، ارزیابی‌های اقتصادی، شبیه‌سازی، نظارت، آزمایشگاه‌های مکانیک سنگ و فراوری و همچنین توسعه پایدار می‌تواند سهم آنها را در اشتغال بالا ببرد.
چنانچه هدف تسهیل اشتغال بانوان در معادن و صنایع معدنی ایران با توجه به شرایط حاضر باشد، ناگزیر از پذیرش برخی محدوددیت‌ها به علت اختلاف فیزیولوژی زن و مرد هستیم. اما لازم است برای بانوان علاقه‌مند به فعالیت در این حوزه و دارای روحیه خاص متناسب با شرایط این شغل، با تمهیدات ساده‌ای مانند ایجاد شرایط اسکان مناسب آنها؛ زمینه فعالیتشان در سایت معدن و کارخانه فراوری را فراهم شود. همچنین می‌توان با تخصیص بخشی از ظرفیت کارشناسی و مدیریتی شرکت‌ها به خانم‌ها، فرصت رقابت برابر برای دستیابی به یک موقعیت شغلی ایجاد کرده و از توانایی‌ها و قابلیت خانم‌ها در شرکت‌ها نیز بیشتر بهره‌مند شد.
از طرفی ایجاد فرهنگ پذیرش حضور بانوان در سایت معدن اهمیت پیدا می‌کند که با آموزش و همچنین معرفی بانوان برجسته معدنی و ارائه تجارب و دستاوردهای آنها می‌توان ضمن اعتمادسازی، به بالا بردن فرهنگ عدم تبعیض جنسیتی کمک کرد.
