مقالات

مهارت‌های نرم، رمز رشد و بقای یک سازمان

اشتراک گذاری

پرستو مرادی-پایش معدن هوشمند

این‌روزها ملاک انتخاب افراد برای یک موقعیت شغلی صرفا وابسته تخصص یا به قولی «مهارت سخت» آن‌ها نیست. این‌روزها قابلیت‌های توسعه فردی متقاضی یک جایگاه شغلی که از آن‌ها به‌عنوان «مهارت نرم» یاد می‌شود، نسبت به تخصص آن فرد از اهمیت بالاتری برخوردار است. از این‌رو شناخت هر چه بیشتر و بهتر این مهارت‌ها می‌تواند هم نیروی کار را توانمندتر سازد و هم سازمان‌ها را در پیشبرد اهداف‌شان یاری کند. یادداشت پیش‌رو به معرفی این دو گروه مهارت (سخت و نرم) و سپس مهم‌ترین مهارت‌های نرم شناخته شده در فضای کسب‌وکار می‌پردازد.

در تعریف مهارت سخت یا همان Hard Skills می‌توان گفت مهارتی است که از طریق آموزش در دانشگاه‌ها، محل کار و… به‌دست آمده و قابل سنجش بوده و در نهایت نیز با ارائه یک گواهی‌نامه یا مدرک سطح فرد در آن مهارت مشخص می‌شود. مهارت‌هایی همچون تحصیلات تخصصی یک فرد، برنامه‌نویسی کامپیوتر و… .

مهارت‌های نرم یا Soft Skills در واقع مجموعه‌ای از مهارت‌های ذهنی هستند که از نظر کمی نسبت به مهارت سخت به‌راحتی قابل اندازه‌گیری نیستند. این مهارت‌ها حتی طی یک نظرسنجی به‌عنوان عامل رشد و و موفقیت 85 درصد از 500 کسب‌وکار موفق دنیا معرفی شده‌اند. مهارت‌هایی که برگرفته از ویژگی‌های فردی شخص همانند مهارت‌های ارتباطی (کلامی، غیرکلامی، کتبی، بصری و شنیداری)، تفکر خلاق، تفکر نقادانه، توانایی حل مسئله، روحیه مشارکت و کار گروهی، قدرت تصمیم‌گیری، مدیریت زمان و قابلیت انعطاف‌پذیری است. برخی این مهارت‌ها را «هوش هیجانی» یا «هوش عاطفی» یا «مهارت انسانی» نیز می‌نامند.

برخورداری از مهارت‌های نرم می‌تواند در فهم چگونگی عمکرد اعضا موثر باشد، به‌عنوان مثال در درک این موارد که یک فرد تا چه حد می‌تواند از تخصص خود استفاده کند، چگونه قادر است که با اعضای تیم مشارکت سازنده و تعامل رو به رشدی داشته باشد یا در دریافت نظرات و تحلیل نتایج تا چه میزان موفق عمل خواهد کرد.

در واقع می‌توان گفت که یادگیری و تقویت مهارت‌های نرم در واقع ابزاری است که فرد را حتی در صورت الزام به تغییر شغل و تخصص نیز یاری خواهد کرد. در واقع این مهارت‌ها وابسته به یک تخصص نیست و تمام شغل‌ها به سطوح مختلفی از مهارت‌های نرم نیازمند هستند.

در نظرسنجی لینکدین در سال 2019 با موضوع مهارت‌های نرم نیز نتایج بیانگر این بود که پنج مهارت خلاقیت، متقاعدسازی، همکاری، انعطاف‌پذیری و مدیریت زمان از دیگر مهارت‌های نرم از اهمیت بالاتری برخوردار هستند که هر یک در ادامه شرح داده شده است.

خلاقیت: هر چند هوش مصنوعی و کلان‌داده‌ها روز به‌روز محیط پیرامون انسان‌ها را دربرمی‌گیرند، اما همچنان سازمان‌ها برای خلق دستاوردهای نو و ارائه ایده‌های بهتر در حل جدید مسائل به تفکر خلاق نیاز دارند. بنابراین رشد و ایجاد فضای جدید نیازمند خلاقیت انسانی است.

متقاعدسازی: در عصری که حرف زدن و رساندن اخبار و اطلاعات بسیار سریع انجام می‌شود و تکنولوژی و فناوری رشد پرشتابی را طی می‌کند و افزایش عرضه و تولید چه در عرصه کالا و چه محتوای پیامی منجر شده که به خوبی دیده و شنیده نشویم. توجه به شنیده شدن و پس از آن تاثیرگذاری گفته و اطلاعات ما روی دیگران اهمیت بارزتری می‌یابد. از این‌رو توجه به متقاعدسازی به‌عنوان ابزاری برای دیده شدن و شنیده شدن در زمینه‌های مختلف شغلی و شخصی حائز اهمیت است.

همکاری: انجام کارهای انفرادی در عصر حاضر رنگ باخته است و افراد باید بتوانند در یک حلقه تیمی بهترین مشارکت و تعامل را با همکاران خود برقرار کنند و بخشی از وظایف خود را در قالب موثری به دیگران بسپارند. این مسئله به افزایش بازدهی و راندمان شرکت منتهی می‌شود که البته تحقق این امر به قانون‌مداری، مسئولیت‌پذیری، سطح پایین‌تری از خودمحوری و قدرت‌طلبی و… افراد نیاز دارد.

انعطاف‌پذیری: رشد پرشتاب فناوری‌ها از یک‌سو و پیش آمدن چالش‌ها از سوی دیگر منجر شده که نیازمندی به توانایی انعطاف‌پذیری بیش از پیش احساس شود. چرا که وجود نیروی کار با توانایی انعطاف‌پذیری منجر به سرعت تغییرپذیری بهتر و اجرای بهتر استراتژی‌های نوین سازمان خواهد شد.

مدیریت زمان: برای انجام زمانبندی اجرای بهتر کارها، شناسایی اولویت‌های اجرایی و…. هر فرد باید بتوانند توانایی مدیریت زمان خود را افزایش دهد. این مسئله به بهبود کیفیت کار در یک بازه زمانی محدود منجر می‌شود.

یافته‌های نظرسنجی لینکدین همچنین نشان داد که بیشترین میزان استخدام‌ها و اخراج‌ها به مهارت‌های نرم بازمی‌گردد. از این‌رو باید توجه به مهارت‌ها نرم در رشد و بقای یک سازمان و همچنین توسعه شغلی و شخصی یک فرد بیش از گذشته مورد توجه قرار بگیرد.

منابع مطالعاتی