در طراحی حفاری و انفجار دستیابی به بالاترین بهره وری و بهترین نتایج انفجار چالش برانگیز است. در طراحی باید سعی کنید تا جاییکه میتوانید، سادگی آن را حفظ کنید. اگر قادر به حفظ سادگی آن نیستید بهتر است تلاش کنید تا با آن ارتباط برقرار نمایید! به یاد داشته باشید: شما میتوانید بهترین طراحی را در دنیا داشته باشید، اما اگر نتوانید با آن ارتباط برقرار کنید، هیچکس دیگرای نیز آن را نخواهد فهمید. در این مقاله چند نکته ارائه میشود که باید در طراحیها به آنها توجه شود.
1- نامگذاری چال
نامگذاری باید بصورت ساده، منطقی و قابل تعمیم باشد. باید در مورد آنچه در حال برنامهریزی برای انفجار آن هستید، ایده خوبی داشته باشید. بنابراین، سعی کنید نام گذاری توافقی خود را حول آن طراحی کنید. این احتمال را هم در نظر بگیرید اگر نیازی به توسعه الگو داشتید، بتوانید این کار را براحتی انجام دهید. به عنوان مثال اگر الگوی خود را با “A1” شروع میکنید، ممکن است لازم باشد که الگوی خود را خود را در جهت “A0” توسعه دهید. به همین دلیل بهتر هست الگوهای خود را از A100 یا A200 شروع کنید. بنابراین اگر همه چیز طبق برنامه پیش نرود، در صورتی که نیازی به گسترش الگوی خود داشته باشید، حداقل نامگذاری توافقی، دائمی خواهد ماند. به طور مشابه، اگر امکان افزودن سطرهای بیشتر باشد، از A شروع نکنید. شکل زیر مثال خوبی برای شمارهگذاری میباشد.
2- هم ترازی چالها
چالهای خود را همتراز حفاری کنید! در بسیاری از طرحها، بین ردیفها اندکی انحراف وجود دارد. هنگام حفاری چالهای زاویهدار، این امر بسیار آزاردهنده است. زیرا این انحراف باعث می شود که برای همتراز بودن، مته از راستای خود منحرف شود. این موضوع الگو را خراب کرده و به علت اینکه منجر به عملیات اضافی مانند انفجار یا خردایش پاشنه و بولدرها خواهد شد، راندمان عملیات را کاهش میدهد.
3- نامگذاری با ترتیب پلکانی
نامگذاری چالها بهصورت پلکانی به شما در جهتیابی الگو کمک خواهد کرد، اطمینان به کیفیت الگو را بهبود خواهد بخشید و نیاز به شمارش چالها را در الگو را برطرف خواهد کرد.
4- طرح خوانا و روشن
ممکن است این کار به نظر ساده و بدیهی برسد اما اگر افرادی که برنامه را اجرا میکنند قادر به خواندن آن نباشند، احتمالا آنطور که در نظر گرفته شده است، اجرا نخواهد شد. حتما مطمئن شوید که اندازه فونت به اندازه کافی بزرگ است و شمارهگذاری، عمق و زاویه چالهای موجود در طرح واضح و مشخص هستند. بدون اینکه طرح را بیش از حد شلوغ کنید، مطمئن شوید که هرگونه خطوط محیطی اضافی (ناپیوستگیها، گسلها، سینه کار) که به حفاری کمک میکند در طرح آورده شده است. در صورتیکه یک لایه پیچیده وجود دارد، در طرح خود مقاطع عرضی را نیز بیاورید.
5- حفظ ثبات در زاویه حفاری چالها
در صورت امکان، الگوی حفاری خود را ساده نگه دارید و از تغییر پیوسته زاویه چال در طرح خود اجتناب کنید. تغییر زاویه حفاری وقتگیر است. از لحاظ بهرهوری، اگر هر چال دومی زاویه متفاوتی داشته باشند، اکثر حفارها زاویه یکسانی را حفاری خواهند کرد، سپس به موقعیت شروع برگشته و مجموعه بعدی چالهای زاویه دار را انجام خواهند داد. این کار موجب انجام عملیات و کار بیهوده اضافی میشود. همچنین میتواند خطر ایمنی داشته باشد. زیرا وقتی حفاری در نزدیکی سطح آزاد باشد، اگر حفار فراموش کند زاویه حفاری را در نزدیکی سطح آزاد کاهش دهد، چالها عمیق منجر به کاهش قابل توجه بارسنگ شده که خطر پرتاب سنگ را افزایش داده و خردایش چالهای عقب را با مشکل روبرو خواهد کرد.
6- ارزیابی هزینههای حفاری مجدد و تاثیر روی تولید
حرکت دادن دستگاه حفاری در وسط یک بلوک انفجاری با هدف افزودن چالهای اضافی به الگوی حفر شده کاری زمانبر و بی فایده میباشد. در مقابل، اضافه کردن چالهای اضافی بصورت یک ردیف اضافی در انتهای پترن ایده بهتری میباشد. مزایای اقتصادی هر طرح حفاری مجدد را، بررسی کنید.
مدیریت موثر عملیات حفاری یکی از مهارت های کلیدی مهندس حفاری و انفجار و نقطه شروع فرآیند طراحی حفاری و انفجار است. بنابراین، همکاری با تیم خود از طریق درک بهتر فرآیند عملیات، تاثیر بسزایی در بهرهوری تولید دارد.